هرات با داشتن دست‌کم 800 آبده شناخته شده تاریخی و باستانی جایگاه بلندی در افغانستان به خود اختصاص داده است.
عمده‌ای این آبدات در ولسوالی‌های کهسان، غوریان، زنده‌جان، چشت شریف و اوبه موقعیت دارند. این ولسوالی‌ها مساجد، بارگاه‌ها و مکان‌های ارزشمند تاریخی را در خود جای داده‌اند.
به‌رغم بی‌توجهی‌ها به آبدات تاریخی ارزشمند مناطق دوردست و ولسوالی‌های هرات، بازهم هنوز آثار با قدامت در این مکان‌ها سرپا ایستاده و شکوه این ولایت باستانی را به رخ می‌کشد.
در این‌جا تصاویری از «مکان تاریخی منسوب به گوهرشاد بیگم در کهسان هرات، مسجد جامع بزرگ و تاریخی غوریان، سنگ قبر ارزشمند جا مانده از دوره‌ی تیموریان و بارگاه منسوب به خواجه محمد غازی» در ولسوالی زنده‌جان را می‌بینید.
آرامگاه خواجه محمد غازی (ناصرالدین الپ غازی پسر قره ارسلان سلجوقی که در سال ۶۰۰ مهتابی در جنگ با محمد خوارزم شاه در هرات کشته شد.)
هم‌چنین پل تاریخی تیرپل که بالای دریای هریرود در 90کیلومتری غرب هرات بین ولسوالی کهسان و غوریان واقع شده است و کار ساخت به دوره‌های قبل از تیموریان بر می گردد.
این پُل به اثر بی‌توجهی‌ها هم نسبتا تخریب شده و اطراف آن هم مرمت کاری نشده است.
پیشینه‌ی هرکدام از این مکان‌های ارزشمند تاریخی به 500 الی 600 سال قبل برمی‌گردد.
نظرات بسته شده است.