در پی شهادت چندین تن از اعضای خانواده اسماعیل هنیه، رهبر سیاسی جنبش اسلامی حماس، طی حملات هوایی رژیم صهیونیستی، مواضع و واکنش‌های مختلفی از سوی کشورها، جناح‌ها و کتله‌های مردمی جهان دیده شد.
یکی از این مواضع، بیانیه امارت اسلامی افغانستان بود که مواد و محتوای آن قابل تامل است.
در بیانیه امارت اسلامی آمده است: «با اندوه عمیق خبر شهادت چند تن از اعضای خانواده اسماعیل هنیه رهبر سیاسی گرانقدر جنبش مقاومت فلسطین حماس در اثر حمله هوایی رژیم صهیونیستی به ما رسید. اناالله و انالیه راجعون ما از آن خدا هستیم و به سوی او باز می گردیم در این غم و اندوه، به آقای اسماعیل هنیه، دبیر کل جنبش جهادی حماس و جمعیت مظلوم مسلمان فلسطینی که از این فاجعه آسیب دیدهاند تسلیت می‌گوییم.
بیانیه ادامه می‌دهد: «ما یادآوری می‌کنیم که هر پیروزی و موفقیتی با فداکاری به دست می‌آید. فداکاری در راه خدا هرگز شکست یا ضرر نیست، بلکه گواهی بر پیروزی و شادی است. ما فداکاری‌ها، صبر و استقامت آقای اسماعیل هنیه و مردم فلسطین را ارج می‌نهیم.”
این موضع حکومت افغانستان به خوبی نشان می‌دهد که مردم کشورمان هیچگاه خود را به دور امت اسلامی نمی‌دانند و این واکنش امارت اسلامی، دقیقا موضعی است که حکومت‌های همگام با مردم بر می‌دارند.
حمایت از جنبش اسلامی حماس با اینگونه مواضع بجا و دوراندیشانه توسط مردم و حکومت افغانستان نشان می‌دهد که قضیه فلسطین علی رغم دور بودن مسافت جغرافیایی، در این سوی جهان هم برای مسلمانان مهم است و با وجود چالش و مشکلات فراوان، فراموش نمی‌شود.
حمایت از فلسطین، در عصر حاضر و به خصوص هفت ماه گذشته که اسرائیل زرادخانه‌هایش را روی مردم بی دفاع غره خالی کرده، فارغ از همدلی و حمایت اسلامی، به حسب انسانیت، واجب شده است.
افغانستان در این وقت و زمان که بقایای نظام فاسد و اجاره‌ای سابق را در حال برچیدن و احیای دوباره نظامی سالم است و از جانبی تحریم‌های متعدد غربی را به دوش می‌کشد، از جریان بحق حماس و مسیر مستقیم‌ش دست به حمایت زده و این نشان می‌دهد که با این چنین مشکلات هم، دغدغه مسلمانان رنجدیده به دور از دغدغه‌های افغانستان و حکومت نیست.
نکته برجسته و در عین حال از نظر سیاسی مهم در این ماجرا، مقایسه مواضع افغانستان با مواضع دولت‌هایی است که هر از چندگاهی خود را ارباب جهان اسلام می‌خوانند اما یکی به صلح نمرودی(صلح ابراهیمی که طرح آمریکا برای نزدیک شدن اسرائیل و جهان عرب بود) لبخند می‌زند و دیگری به اسرائیل سلاح می‌فروشد.
این دوَل برای امت اسلامی اگر بیشتر از اسرائیل مخاطره آمیز نباشند، کمتر هم نخواهند بود؛ رفتارهای خائنانه این دولت‌ها تا کنون بیشترین ضربه را به فلسطین زده و سیاست‌های مغایر با اهداف اسلامی آنان سبب شده اسرائیلی که محاصره در میان کشورهای اسلامی است، امروز جرأت بیابد و برای مسلمانان شاخ و شانه بکشد.
به هر روی اسرائیل به خطوط پایان ماجرای خود رسیده و در نزدیکی‌ها جشن پاکسازی ارض مقدس مسلمانان از عناصر نا مقدس برپا خواهد شد؛ در آن زمان زودهنگام مواضعی همچون مواضع امارت اسلامی هم به یاد فلسطینیان خواهد ماند و فروشندگان سلاح به اسرائیل و شیفتگان به صلح نمرودی هم به یاد می‌ماند.
در آن زمان ثابت خواهد شد که سیاست یکی به میخ و یکی به نعل زدن همیشه جواب نمی‌دهد.
نظرات بسته شده است.