در حادثه‌ای عاشورا بعد از شهادت امام حسین (ع) نقش دو نفر؛ حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) در رساندن پیام عاشورا و فراگیر کردن این نهضت ارزنده و قابل اهمیت خوانده شده است.
بعد از امام حسین در واقع پیام عاشورا با دلاوری، استقامت و تلاش خستگی ناپذیر حضرت زینب (س) عمومی شد و جامعه آن زمان کم‌کم به اصل ماجرا و چرایی شهادت امام حسین (ع) پی برد. البته این موضوع باعث شد قیام‌های هم به دادخواهی خون شهدای کربلا نیز به راه بی‌افتد.
حضرت امام سجاد (ع) فرزند امام حسین نیز بنابر روایت تاریخ‌نگاران با وجود سختی‌های که در طول اسارت کشید قاطعانه و شجاعانه در مجلس یزید و در بین مردم به تبیین پیام عاشورا و قیام امام حسین (ع) پرداخت و از این طریق پیام این نهضت را از سرزمین کربلا به کل جهان وسعت بخشید.
آگاهان دینی نیز تاکید می‌کنند که بعد از روز عاشورا در واقع زینب و رشادت‌های آن بزرگ بانوی جهان اسلام بود که توانست قیام امام حسین (ع) که همانا مقابله‌ای با ظلم بود، به جهانیان برسد و از این طریق نقش‌اش را به عنوان پیام‌رسان کربلا ایفا کند.
از نظر آگاهان دینی، اربعین در حادثه کربلا یک شروع بود؛ یک آغاز بود. بعد از آنکه قضیه کربلا انجام گرفت آن فاجعه بزرگ اتفاق افتاد و فداکاری بی‌نظیر اباعبداللَّه (علیه‌السّلام) و اصحاب و یاران و خانواده‌اش در آن محیط محدود واقع شد، حادثه اسارت‌ها پیام را باید منتشر می‌کرد و خطبه‌ها و افشاگری‌ها و حقیقت‌گوئی‌های حضرت زینب (سلام اللَّه علیها) و امام سجاد (علیه الصّلاة و السّلام) مثل یک رسانه پر قدرت باید فکر و حادثه و هدف و جهتگیری را در محدوده وسیعی منتشر می‌کرد و کرد.
این حادثه مثل خورشید بی‌غروبی است که همواره بوده تا امروز، بعد از این هم خواهد بود. یک تصویر و ترسیم جاندار و باحقیقتی است از مبارزه نور و ظلمت، جنگ حقّ و باطل، جنگ شرافت با لئامت و دنائت؛ البتّه اوجش روز عاشورا بود لکن مقدّمات آن روزهای اوایل محرّم، قبل از عاشورا فراهم شد، بعد از عاشورا مثل یک چنین روزهایی حادثه عاشورا با رهبری زینب کبرا و امام سجّاد (علیهماالسّلام) تکمیل شد.
این تلاش‌ها درحالی صورت گرفت که حضرت زینب و کاروان خاندان امام حسین (ع) بعد از واقعه‌ی عاشورا به اسارت برده شد و زجرهای زیادی در این مسیر کشیدند.
نظرات بسته شده است.