از نیل تا فرات

چرا جنگ خاورمیانه نمی‌خوابد؟

مگر میشود در عصر امروز کشورگشایی کرد؟ مگر با وجود سازمان ملل متحد و شورای امنیت این سازمان و قطعنامه های آن میتوان به جنگی ادامه داد و همزمان جنگی دیگر را شروع کرد؟

بله! تمامی اینها امکان پذیر است اگر رژیمی به نام اسرائیل وجود داشته باشد و شرکای غربی داشته باشد.

از ماه اکتبر(میزان) سال گذشته به این طرف جهان شاهد هولوکاست اسرائیلی نسبت به مردم فلسطین و به خصوص نوار غزه بود؛ رویدادی که تا کنون حدودا 50 هزار قربانی از مردم غزه و حومه آن را به دنبال داشت؛ فاجعه ای انسانی که توسط رژیم اسرائیل شکل گرفت و به جز مسلمانان در هر جای دیگر دنیا هم اگر غیر مسلمانی اعتراض به این فاجعه میکرد، توسط ماموران امنیتی آن کشورها بازداشت میشدند و یا هم برای سر دسته های اعتراض به این نقض آشکار حقوق بشر و کشتار جمعی هدفمندانه، پرونده سازی میشد؛ نمونه اش در دانشگاه های آمریکا که در قلب پایتخت خودخوانده دموکراسی جهان قرار داشتند و آزادگان این مراکز توسط پلیس با بازداشت، بدبرخوردی و دیگر واکنش های تند روبرو میشدند.

اما اصل بحث مربوط به اتفاقات این روزهاست؛ در چند روز گذشته جنگنده های هوایی اسرائیلی به نقاط زیادی از لبنان از جمله بیروت حملاتی داشته اند که نوع تلفاتشان یادآور حملات این رژیم به نوار غزه است؛ اسرائیل هدفش از این حملات را عقب نشینی حزب الله لبنان از مناطق تحت کنترل  و خلع سلاح شدن این جریان سیاسی و مردمی لبنان عنوان کرده است؛ جریانی که دارای بالاترین نفوذ در بین مردم، قدرتمندترین حزب سیاسی و شریک در حکومت و حاکمیت لبنان است؛ اسرائیل میخواهد حزب الله این قابلیت و جایگاه را نداشته باشد و همه چیز را به نفع این رژیم کنار بگذارد؛ چیزی که نه تنها دیگر جریان های قدرت بلکه راس حکومت لبنان که ریاست جمهوری و نخست ویزی این کشور هم میباشد، با آن مخالف هستند و اقدامات اسرائیل را دخالت بر امور داخلی، تجاوز نظامی و زورگویی میخوانند.

از جانبی دیگر درگیری های بین حزب الله و اسرائیل نگرانی‌های منطقه ای و جهانی را هم به بار آورده است؛ در دیدار اخیر جو بایدن با امانوئل مکرون در نیویارک، بیانیه مشترکی از سوی آمریکا، فرانسه، انگلیس، استرالیا، کانادا، آلمان، ایتالیا، جاپان، عربستان، قطر، امارات متحده عربی و اتحادیه اروپا منتشر شد که در آن از حزب‌الله و اسرائیل خواسته شده به یک آتش‌بس موقت ۲۱ روزه تن دهند.

در این بیانیه آمده: «وضعیت بین لبنان و اسرائیل از هشتم اکتبر ۲۰۲۳ (سال گذشته) غیرقابل تحمل بوده و اکنون هم به حد غیرقابل قبولی از تنش مرزی و خطر گسترش آن رسیده است. این وضعیت به سود هیچ‌کس نیست؛ نه به نفع مردم اسرائیل و نه به سود مردم لبنان.»

نکته جالب اینجاست که اکثر کشورهایی که این درخواست را مطرح کرده اند، از شرکا و متحدین اسرائیل به شمار میروند اما باز هم اسرائیل این را نپذیرفته است؛ دفتر نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل گزارش داده که وی حتی به این درخواست گوش نداده است.

علاوه بر این نتانیاهو در یک سال گذشته هم به اکثر پیشنهادات و حتی ضرب العجل های آتش بس در جنگ غزه هم گوش فرا نداده بود.

فلسفه وجودی و تشکیل رژیم حاکم بر سرزمین های اشغالی فلسطین که همه آن را به نام اسرائیل میشناسند، قرائتی خودساخته از یهودیت به نام “از نیل تا فرات” است؛ فلسفه ای باطل که در طول تاریخ جریان های سیاسی یهود با این شعار که بنی اسرائیل قوم برتر روی کره خاکی هستند و خداوند به آنان وعده تسلط و حاکمیت از رودخانه نیل در مصر تا رودخانه فرات در عراق را داده است؛ این تشکیلات سیاسی یهودیت که نام دیگرش هم صهیونیزم میباشد از قبل تاسیس رژیم اسرائیل در سرزمین های اشغالی به این باور بوده اند تا به هر طریق ممکن این شعار را عملی کنند و به این سرزمین ها دست یابند؛ رژیمی به نام اسرائیل که در قلب مناطقی که کاملا عرب و مسلمان نشین است و با همکاری انگلیس در 1948 میلادی به وجود آمد؛ همکاری که در ادامه آمریکا آن را پی گرفت.

مقاومت هایی در ماه ها و سال های نخست تشکیل این رژیم توسط جهان عرب از جمله مصر، سوریه، عربستان و… شکل گرفت اما به یکباره این آتش ها فروکش کرد و اسرائیل نفس راحتی کشید؛ توقفی ناگهانی که اما و اگرهای زیادی پیرامونش وجود دارد.

با این حال در سال های اخیر کشورهایی همچون عربستان، امارات متحده عربی، اردن، مصر و… روابطی نزدیک را با اسرائیل داشته اند؛ روابطی که آمریکا میانجی گری اش را کرد و نامش را هم صلح ابراهیمی گذاشت.

حالا سوال اصلی اینجاست اگر کشورهای عربی همچون عربستان، امارات متحده، مصر، اردن و… با اسرائیل سر سازش و دوستی داشته باشند، صهیونیزم آرمان و آرزوی صدها ساله اش که تسلط بر نیل تا فرات میباشد را کنار می‌گذارد؟ این امری محال است چون قرار نیست اهداف و برنامه های صهیونیستی که بنا بر ادعای کاذب یهودیت چهره قداست را هم از نظر آنان به خود گرفته، با این گونه سازش ها کنار گذاشته شود.

با این حال این رژیم پس از آسوده شدن خیالش از نوار غزه به تازگی جنگ تمام عیاری را در برابر لبنان راه اندازی کرده است؛ صرف نظر از اینکه مجاهدین جهان اسلام نخواهند گذاشت گستاخی و تجاوزهای نظامی اسرائیل ادامه داشته باشد، اتفاقات یک سال گذشته تا کنون پیام مشخصی را به حکام عرب و رفیق این رژیم دارد که فلسفه فکری از نیل تا فرات را از یاد نبرند؛ بدون شکل اگر این مزرعه آتش بگیرد، دامنه اش به تمام دهکده میرسد و آنگاه رفاقت با هیزم و هیزم فروش هم فایده ای نخواهد داشت.